بنابر این باید توجه داشت که ذهن، معنی بخش و هدف بخش است، این ما هستیم که با ذهن خود هدف و معنی برای چیزهای مختلف در نظر میگیریم و الا چیزهای مختلف بی معنی و بی هدف هستند.
هدف زندگی چیست؟
زندگی هم از قاعده بالا مستثنی نیست، زندگی به خودی خود دارای هدفی عینی نیست، اما این زندگی را از دیگر چیزها جدا نمیکند، همانطور که به چیزهای مختلف میتوان معنی بخشید، به زندگی نیز میتوان معنی بخشید، به عبارت دیگر هدف زندگی هر آدمی دست خودش است، انسان میتواند زندگی اش را معنی دار و با هدف کند و میتواند نکند!
برای من بسیار پیش آمده است که بارها با مردم مختلف صحبت کرده ام، یک بار با خانمی مجرد که فرزندی هم داشت در جایی گفتگو میکردم، به من گفت که فکر میکند زندگی بی معنی است، و بدون اینکه من چیزی بگویم گفت من فقط برای فرزندم زندگی میکنم، چون اگر من نباشم زندگی او تباه خواهد گشت. یکبار هم تلویزیون با زن دیگری صحبت میکرد، زنی که دچار مشکلات مالی عجیب و غریب شده بود، او هم وقتی گریه میکرد میگفت تنها دلیل اینکه من خودم را نمیکشم این است که بچه هایم ناراحت خواهند شد. این را به یاد داشته باشید.
میلی درون انسانهای سالم وجود دارد به نام Empathy، که من برگردانی پارسی برای آن سراغ ندارم، معنی این میل آن است که انسانها (و بسیاری از جانوران) امیال و عواطفی مشترک با یکدیگر دارند. چشمهایتان را ببندید و به یک کودک خیابانی فکر کنید که از سرما در حال یخ زدن و مرگ است، این فکر روی عواطف شما چگونه تاثیر میگذارد؟ اگر شما آدم معمولی و سالمی باشید احساس خوبی از این فکر نخواهید داشت، دوست خواهید داشت که وضعیت آن کودک بهتر شود، حال آنکه وضعیت آن کودک بطور مستقیم روی زندگی مادی شما تاثیری ندارد.
امپاتی مانند شرم یکی از عواطف سالم و مهم انسانی است، اگر با قاتل ها و آدمهای بد و خلافکار و کسانی که اشتهار به خشن و «بد» بودن دارند توجه کنید، میبینید که در آنها امپاتی وجود ندارد یا بسیار ضعیف است، این میتواند دلایل متعددی داشته باشد از جمله حتی ساختار فیزیکی مغز، و البته تربیت و غیره. احساس شرم نیز همینگونه است، وقتی آدمی دست به کار بدی میزند، طبیعی است که احساس شرم و گناه کند، و اگر نکند غیر طبیعیست! بی شرم بودن در واقع یک فحش است.
__________________
البته ما به کسی در این دنیا درس نمی دهیم، اما خودمان هم حاضر نیستیم از شما "چشم آبی ها"، تنها بخاطر این که چشمهای خود ما "سیاه" است، درس بگیریم!
م.پ/پاسخ به تاریخ/۱۳۵۹
|