Admin

ساده نبود گذشتن از تو برام

ساده نبود كوچ تو از لحظه هام

ساده نبود قصه ي بي تو بودن

ساده نبود هق هق شب گريه هام

چه ساده دل بريدي اشك منو نديدي

خطي رو خاطرات قشنگمون كشيدي

اما به انتظار برگشتنت مي مونم

شب تا سحر به يادت غزل غزل مي خونم

چه عاشقونه خوندم چه بي بهونه رفتي

ناباورانه موندم كه بي نشونه رفتي

من بي تو باز تنهام از تو چي مونده برجا

از تو چي مونده برجا جز مشتي خاطرات

اما به انتظار برگشتنت مي مونم

شب تا سحر به يادت غزل غزل مي خونم

Admin

ارزش عمیق هر کس در



حرفهایی است که برای



نگفتن دارد!



استاد دکتر علی شریعتی

Admin

در نهايت بيهودگی اش بود که ناگاه به سراغش آمد تا به او بگويد که هنوز هم برای بودنش بهانه ای باقيست؛ و او تازه سرمست بهانه ای که برای بودن خود يافته بود بود که او رفت.

رفت تا به او بگويد که بيهوده بودنش حقيقی بود...

Admin

یک عده نکوشیده رسیدند به مقصد

یک قوم دویدند وبه مقصد نرسیدند

Admin

روزي مردي خواب عجيبي ديد او ديد که پيش فرشته هاست و به کارهاي آن ها نگاه مي کند. هنگام ورود، دسته بزرگي از فرشتگان را ديد که سخت مشغول کارند و تند تند نامه هايي را که توسط پيک ها از زمين مي رسند، باز مي کنند و آن ها را داخل جعبه مي گذارند. مرد از فرشته اي پرسيد، شما چه کار مي کنيد؟ فرشته در حالي که داشت نامه اي را باز مي کرد، گفت: اين جا بخش دريافت است و دعاها و تقاضاهاي مردم از خداوند را تحويل مي گيريم. مرد کمي جلوتر رفت، باز تعدادي از فرشتگان را ديد که کاغذهايي را داخل پاکت مي گذارند و آن ها را توسط پيک ها يي به زمين مي فرستند. مرد پرسيد شماها چکار مي کنيد؟ يکي از فرشتگان با عجله گفت: اين جا بخش ارسال است، ما الطاف و رحمت هاي خداوندي را براي بندگان مي فرستيم. مرد کمي جلوتر رفت و ديد يک فرشته بيکار نشسته است. مرد با تعجب از فرشته پرسيد: شما چرا بيکاريد؟ فرشته جواب داد: اين جا بخش تصديق جواب است. مردمي که دعاهايشان مستجاب شده، بايد جواب بفرستند ولي عده بسيار کمي جواب مي دهند. مرد از فرشته پرسيد: مردم چگونه مي توانند جواب بفرستند؟ فرشته پاسخ داد: بسيار ساده، فقط کافي است بگويند: خدايا شکر!

Admin

برای زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد
قلبی که دوستش بدارند
قلبی که هدیه کند
قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید
قلبی که جواب بگوید
قلبی برای من قلبی برای انسانی که من میخواهم
تا انسان را در کنر خود حس کنم

Admin

همه بت هایم را می شکنم
تا فرش کنم بر راهی که تو بگذری
برای شنیدن ساز و سرود من.

همه بت هایم را میشکنم
ای میهمان یک شب اثیری ی زود گذر!
تا راه بی پایان غزلم
از سنگ فرش بت هایی که در معبد ستایش هایشان چو عودی در اتش سوخته ام
تو را به نهان گاه درد من می آویزد.

Admin

اگر می توانستی بیایی تو را با خود می بردم.
تو نیز ابری می شدی و هنگام دیدار ما از قلب ما اتش می جست
و دریا و اسمان را روشن می کرد...
در فریادهای طوفانیی خود سرود می خواندیم در اشوب امواج کف کردهی دور گریز خود اسایش می یافتیم و در لهیب اتش سرد روح پر خروش خود
می زیستیم...
اما تو نمی توانی بیائی نمی توانی
تو نمی توانی قدمی از جای خود فرا تر بگذاری!

Admin

تو سخن می گوئی من نمی شنوم
تو سکوت می کنی من فریاد میزنم
با منی با خود نیستم
و بی تو خود را در نمی یابم

دیگر هیچ چیز نمی خواهم نمی تواند تسکین ام بدهد.

Admin

دستت را به من بده
دست های تو با من اشناست
ای دیر یافته با تو سخن می گویم
بسان ابر که با طوفان
بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا
بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن می گوید

زیرا که من
ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من
با صدای تو اشناست.