Admin

همه ی هستی من آیه ی تاریکیست
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد
من در آیه تو را آه کشیدم آه
من در این آیه ترا
به درخت و آب وآتش پیوند زدم.

Admin

-پنجره!
دانم که آخر چون یکی لبخند
خواهی کشت این روح مصیبت را که ماسیده است
در هزاران گوشه ی تاریک و کور این شبستان سیاه وهم...

Admin

صدا یت می زنم گوش بده قلبم صدایت می زند.
شب گرداگردم حصار کشیده است
و من به تو نگاه میکنم
از پنجره های دلم به ستاره هایت نگاه می کنم
چرا که هر ستاره آفتابیست
من آفتاب را باور دارم
من دریا را باور دارم
و چشم های تو سرچشمه ی دریا هاست

Admin

کوه باید شود و ماند
رود باید شد و رفت
دشت باید شد و خواند
در من این جلوه اندوه ز چیست؟
در تو این قصه ی پرهیز که چه؟
در من این شعله ی عصیان نیاز
در تو دم سردی پاییز که چه؟
حرف را باید زد!
درد را باید گفت!
سخن از مهر منو جور تو نیست
یا که از جور منو مهر تو نیست
سخن از متلاشی شدن دوستی است.

Admin

وقتی که تنها باشی
وقتی که هیچ کس منتظرت نباشه
وقتی که هیچ جایی رو نداشته باشی که بهش پناه ببری
وقتی زیر تیغی
وقتی همه پنجره های امید بسته است
نا امید نشو دنبال یه پنجره ی باز بگرد!
ببین پیداش می کنی!

Admin

چشمان تو شب چراغ سیاه من بود
مرثیه ی دردناک من بود چشمان تو
مرثیه ی دردناک و وحشت تدفین زنده به گوری که من ام من..

Admin

به یاد آر که زندگی من باد آست
و چشمانم دیگر نیکو یی را نخواهد دید
چشم کسی که مرا میبیند
دیگر به من نخواهد گریست
وچشمانت
برای من نگاه خواهد کرد
و من نخواهم بود..

Admin

حق با شماست
من هیچگاه پس از مرگم
جرات نکرده ام که در آینه بنگرم
و آنقدر مرده ام
که هیچ چیز مرگ مرا
دیگر ثابت نمی کند.

Admin

هنگامی که خاطره ات را می بوسم در می یابم دیری ست که مرده ام
چرا که لبان خود را از پیشانیی خاطره ی تو سرد تر می یابم
از پیشانیی خاطره ی تو
ای یار!
ای شاخه ی جدا مانده ی من!

Admin

بگذار سنگینیی امواج دیر گذر دریای شب چراغیی خاطره ی تو را در کوفته گیی روح خود احساس کنم.
بگذار آتشکده ی بزرگ خاموشی ی بی ایمان تو مرا در حریق فریادهایم
مرا خاکستر کند.
خار بوته ی کنار کویر جست و جو باش
تا سایه ی من
زخم دار و خون آلود
به هزاران تیغ نگاه آفتاب بار تو در آویزد...